Βαράνε μπιέλα τα ηλεκτροκίνητα scooters;

Η ερώτηση είναι ρητορική... Πώς θα μπορούσαν άραγε να βαρέσουν μπιέλα, απ' τη στιγμή που ούτε κυλίνδρους έχουν, ούτε μπουζί, ούτε -ασφαλώς- μπιέλες!
Κι όμως! Μπορεί κάλλιστα να βαρέσει μπιέλα ο υποψήφιος αγοραστής, όταν -απλούστατα- κανείς έμπορος δικύκλων στην Ελλάδα δε γνωρίζει για την ύπαρξή τους!

Με άλλα λόγια:
Εδώ και 2 μήνες ψάχνω το διεθνές διαδίκτυο να βρω ένα ηλεκτροκίνητο scooter για τις μετακινήσεις μου. Μένω σε μονοκατοικία με αυλή (διαθέτει αρκετούς ρευματολήπτες), ενώ διανύω κάθε μέρα από 5 έως 30 χιλιόμετρα για εργασία ή/και διασκέδαση. Με χαρά διαπίστωσα, λοιπόν, πως υπάρχουν αξιοπρεπέστατα ηλεκτροκίνητα scooter, απολύτως κατάλληλα για τις απαιτήσεις μου. Δύο μόνο ενδεικτικά παραδείγματα: αυτό ή αυτό.

Κι εδώ αρχίζουν τα δύσκολα. Παρ' όλο που τα παραπάνω scooters έχουν κάνει θραύση σε Ηνωμένες Πολιτείες, Αυστραλία και -φυσικά- Κίνα, στην Ελλάδα οι πάντες αγνοούν την ύπαρξή τους. Μερική γνώση για την ύπαρξή τους έχει το Ελληνικό Ινστιτούτο Ηλεκτροκίνητων Οχημάτων, οι οποίοι σε επικοινωνία μέσω e-mail που είχαμε προσπαθούν συνεχώς να με πείσουν πως ούτε καν αυτά τα μοντέλα είναι ικανά να καλύψουν τις ανάγκες του Έλληνα αναβάτη. Σχετικά ελπιδοφός φαίνεται ο Όμιλος επιχειρήσεων SIDIKA, οι οποίοι σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχαμε με ενημέρωσαν πως αναμένονται εξελίξεις από αρχές του 2008 σχετικά με το e-max.

Είναι σίγουρο λοιπόν πως οι Έλληνες αναβάτες έχουν εξαιρετικά μεγαλύτερες απαιτήσεις από τους αναβάτες της υπόλοιπης υφηλίου, και δεν αρκούνται -ασφαλώς- σε μέγιστες ταχύτητες 60km/h και εμβέλεια 50km με μια φόρτιση...

Ή μήπως φταίει κάτι άλλο;

Γόππινγκ: η άσκηση για τους καλοκαιρινούς μήνες!

Πολλοί από σας θα είστε γνώριμοι αυτού του όρου. Χρησιμοποιούνταν στο στρατό για να περιγράψει τη διαδικασία ανάσυρσης των αποτσίγαρων από τον εξωτερικό χώρο των κτιτίων των μονάδων. Αποτελούσε ανεπίσημο μέρος της "εκπαίδευσης", και όσοι συμμετείχαν στη διαδικασία αυτή ίσως και να βελτίωναν ελαφρώς τη φυσική τους κατάσταση, καθώς προϋπόθετε σωματική κίνηση.

Προσωπικά, καθώς παλιόβυσμα, δεν είχα τη χαρά να εξασκήσω την εν λόγω δραστηριότητα κατά τους μήνες υπηρεσίας μου, καθώς στην αεροπορία τα πράγματα είναι ελαφρώς πιο... πολιτισμένα.

Ίσως αυτός να είναι και ο λόγος που ασχολούμαι με το "γοππινγκ" όποτε μου δωθεί η ευκαιρία να επισκευτώ μια πολυσύχναστη παραλία στην οποία λουόμενοι και μή έχουν την τάση να μη φέρνουν δοχείο εναπόθεσης αποτσίγαρων μαζί τους.

Ένα Σάββατο πριν από κάνα-δυο βδομάδες βρέθηκα στην παραλία της Τρανής Αμμούδας δίπλα στον όρμο της Παναγίας στον Άγιο Νικόλαο Χαλκιδικής. Πρόκειται για μια μή οργανωμένη παραλία, η οποία όμως μαζεύει πολύ κόσμο. Και πολλές γόπες!

Όπως φαίνεται και από την παραπάνω φωτογραφία, μέσα σε μισή ώρα και σε μιά περιοχή που δεν ξεπερνούσε τα 50 τετρ. μέτρα σε επιφάνεια, κατάφερα να συλλέξω ποσότητα συμπιεσμένων αποτσίγαρων που αντιστοιχούν σε όγκο δύο (2) μικρών φιαλών εμφιαλωμένου νερού!

Ποτέ δεν κατάφερα να σταματήσω ν' αναρρωτιέμαι τι εικόνα θα είχαν οι παραλίες μας, αν οι επισκέπτες τους ήταν λίγο πιο προσεκτικοί κατά τη διάρκεια των απολαύσεών τους... Ή αν έστω το συγκεκριμένο άθλημα αποκτούσε μερικές δεκάδες ακόμη φανατικούς υποστηρικτές σε κάθε παραλία της χώρας...

Ποτέ δεν κατάφερα να σταματήσω ν' αναρρωτιέμαι αν οι συνεπισκέπτες μου στην παραλία είναι τόσο ηλίθιοι που δεν καταλαβαίνουν πως κάποια στιγμή θα καθήσουν, θα ξαπλώσουν, θα παίξουν πάνω στα σκουπίδια τους, πως κάποια στιγμή τα παιδιά τους θα τα μαζεύουν με τα πλαστικά φτυαράκια στα κουβαδάκια τους και θα τους λούζουν μ' αυτά!

Ηλιακά Φαναράκια και... Νάνοι!

Έχουνε καταντήσει σαν κάτι παρατημένα, μικροσκοπικά, σκονισμένα νανάκια που τοποθετούσαν παλαιότερα οι... ασχολούμενοι με το gardening στους κήπους τους... Παρατημένα, σκονισμένα, σπασμένα, άχρηστα πλέον. Τα βρίσκει κανείς σε κήπους, σε αυλές, σε ταράτσες, σε βεράντες, και -πρόσφατα- και σε ζαρντινιέρες!

Φεύγοντας χθες από τη δουλειά, παρατήρησα ένα ακόμη μπαλκόνι εξοπλισμένο με ηλιακά φαναράκια, φυτεμένα στις ζαρντινιέρες! Αυτά των 5-15 ευρώ, τα οποία βγάζουν ένα φως τόσο αμυδρό, που τα καθιστά εντελώς άχρηστα. Προσπαθώ να καταλάβω τον λόγο για τον οποίο γίνονται όλες αυτές οι... επενδύσεις.

Μια άποψη είναι πως ενδεχομένως όσοι αγοράζουν τα φαναράκια αυτά θεωρούν τους εαυτούς τους "οικολόγους", μην καταναλώνοντας ενέργεια για τον φωτισμό του εξωτερικού χώρου του σπιτιού τους. Ασφαλώς η εντύπωσή τους αυτή θα καταρρίπτεται μόλις "φωτίσουν" για πρώτη φορά! Καταρρίπτεται μόλις αντιληφθούν πως είναι υποχρεωμένοι να καταφύγουν στους λαμπτήρες φωτισμού των εξωτερικών χώρων των σπιτιών τους, όπως έκαναν μέχρι σήμερα, για να προβούν σε οποιαδήποτε διαδικασία απαιτεί έστω και τις ελάχιστες συνθήκες φωτισμού.

Ασφαλώς όμως δε γνωρίζουν πως οι κατασκευές αυτές (οι οποίες μετά από μερικές εβδομάδες ή μήνες καθίστανται άχρηστες για διάφορους λόγους, μερικούς από τους οποίους έχω ήδη αναφέρει) περιέχουν σχεδόν αποκλειστικά συλλέκτες (μπαταρίες) Ni-Cd; Γνωρίζουν πως αυτοί οι συλλέκτες είναι από τα πιο επιβαρυντικά προϊόντα της ανθρώπινης βιομηχανικής δραστηριότητας; Ίσως όχι, ίσως έχουν την εντύπωση πως τα φαναράκια τους λειτουργούν με κάποιον πιο... μαγικό τρόπο!

Για να μην αναφερθώ στην ενεργοβόρα διαδικασία παραγωγής των ίδιων των φωτοβολταϊκών panels που διαθέτουν οι κατασκευές αυτές (εκτός βέβαια αν προέρχονται από stocks φωτοβολταϊκών που προορίζονταν για... κομπιουτεράκια τσέπης και είναι πια παρωχημένης τεχνολογίας).

Υπάρχει λοιπόν λόγος αγοράς και τοποθέτησης τέτοιου είδους φωτιστικών σωμάτων; Για διακόσμηση κακής ποιότητας, ίσως... Για οτιδήποτε άλλο, μάλλον κανένας. Προσωπικά ελπίζω να αρχίσουν να ανατινάζονται λόγω κακής κατασκευής και θερμοκρασιών, μήπως και πάψει και αυτή η μόδα!